The Women Almighty...เพราะฉันคือมาเฟีย
Nc chapter 8
taebaek
“อยู่นิ่งๆซิแบคฮยอน”แบคฮยอนเริ่มกระสับกระส่าย ทำตัวไม่ถูก
แผ่นหลังที่ไร้ซึ่งการปกปิดของเสื้อผ้าชิดติดขอบผนังห้องน้ำ กำลังนิ่วหน้าไปด้วยอารมณ์ที่มันปะทุขึ้น
เมื่อปากของหญิงสาวเริ่มจูบไปที่แผ่งอกและไล่ต่ำลงไปเรื่อยๆจนถึงหน้าท้อง
มือหนาวางไว้บนไหล่ของหญิงสาวพลางบีบเบาๆเพื่อระบายอารมณ์
“คุณแทยอน...อ๊ะ”สติเริ่มกระเจิงเมื่อปากของเธอเริ่มควบคุมแท่งเนื้อร้อนของเขา
“อืมมม...อ๊ะ..”แบคฮยอนหายใจออกมาอย่างยากลำบาก
นิ่วหน้าไปด้วยอารมณ์ที่ปรารถนา
“น้องชายของนายตื่นแล้วนะ ทีนี่เราก็มา.....”
Rrrrrrrrrrr
ใครมันโทรมาตอนนี้
แต่ใครจะสนในเมื่อารมณ์มันมาถึงขีดสุดแล้ว
ถึงจะอยู่ในห้องน้ำก็เถอะ
ปากบางจูบลงไปที่ริมฝีปากที่หนากว่า
ลิ้นของเธอก็กวาดลิ้มรสไปทั่วโพรงปากของร่างสูง
Rrrrrrrrrrrrrrrrrrr
เสียงโทรศัพท์ก็ยังคงดังมันต่อเนื่อง แต่ใครมันจะไปสนว่ะ
เปลี่ยนจากจูบแล้วมาซุกไซร้ลงที่ซอกคอขาวของชายหนุ่มอย่างชำนาน
“จะ...จะไม่ไปรับโทรศัพท์หรอครับ”
“ปล่อยมันไปเถอะ”
“เผื่อธุระด่วน”
“ไม่มีอะไรด่วนเท่าตอนนี้แล้วแบค”
“คุณแทยอนไปรับโทรศัพท์ก่อน”แทยอนทำหน้าเบื่อหนายก่อนจะเดินออกไปรับโทรศัพท์ที่มันดังลั่นสนั่งเมืองอยู่ด้านนอกแบบเซ็งๆ
ใครโทรมาตอนนี้หว่ะเนี่ย
Rrrrrrrrr
“ว่าไง”
“คุณแทยอนครับ”ลูกน้องของเธอโทรเข้ามา
“อะไร”เธอขึ้นเสียง
“เอ่อ...คือคุณจื้อเทาจะนัดพบคุณไม่ทราบว่าคุณจะกลับมาวันไหนครับ”
“งั้นบอกเขาว่าวันศุกร์เจอกัน
สถานที่เดี๋ยวนัดอีกที..แค่นี้แหละ”แทยอนกดวางสายไปก่อนจะกดปิดเครื่องมันซะ
ทีนี้ก็ไม่มีอะไรมารบกวนอีกแล้ว
เมื่อนึกถึงเด็กน้อยที่อยู่ในห้องน้ำก็อารมณ์ดี(หื่น)ขึ้นมา
“แบคฮยอนอ่า...พี่มาแล้ว”
“ใครโทรมาฮะ”
“ช่างเหอะน่า
ต่อเรื่องของเราให้เสร็จดีกว่า”แทยอนพาแบคฮยอนออกมาจากห้องน้ำ
ก่อนจะกดเขาลงกับเตียงนอนของโรงแรม
ร่างบางเริ่มรุกเขาอีกครั้ง ริมฝีปากบางไล่วนอยู่รอบๆเม็ดไตสีสวยนั้น
ก่อนจะไล่ลงมาที่หน้าท้องแบนราบ ถึงจะโนซิกแพ็กแต่ก็น่ารักดีนะ
ร่างบางขบคอมเม้นอย่างสบายใจ จนมันเป็นรอยแดงจ่ำๆเต็มไปหมด
มือหนากำผ้าปูที่นอนแน่นระบายอารมณ์
ถึงจะหลายครั้งแล้วกับเรื่องแบบนี้ แต่เขาก็ยังเขินเธอทุกครั้งนั้นแหละ
“แบคฮยอน...ไม่ไหวแล้วหว่ะ”ในสิ้นสุดอารมณ์ปลุกเร้าก็สิ้นสุดแล้วแทนที่ด้วยอารมณ์ที่เหนือกว่า
แทยอนขึ้นคร่อมเด็กหนุ่ม ก่อนจะจับแท่งเนื้อร้อนใส่เขาของตัวเองช้าๆ
“เอ๋...มันใหญ่ขึ้นหรือเปล่าน้าเด็กน้อย”แทยอนยิ้มพลางลูบแก้มแบคฮยอนเบาๆ
ทำเอาเจ้าตัวถึงกับเขินหน้าแดง แทยอนเริ่มขยับสะโพกไปมาช้าๆไม่เร่ง ไม่รีบ
เรื่อยๆแต่เรียกความเสียวซ่านได้ไม่น้อย
“อ่ะ...อ๊า...”เสียงของชายหนุ่มร้องครางออกมาอย่างเปิดเผย
มันทำให้แทยอนกลั้นอารมณ์ไม่อยู่ ร่างบางขยับสะโพกให้เร่งจังหว่ะขึ้น
มือหนาจิกลงที่ผ้าปูที่นอนแน่น
แทยอนก้มลงจูบปากชายหนุ่มเอาไว้เพื่อให้เขาได้ผ่อนคลายก่อนจะถอดจูบออก
“อ๊า...อ่ะ...อ๊ะ...อ๊า”เสียงร้องครางของทั้งคู่ดังขึ้นประสานกันไม่เป็นภาษา
ยิ่งแทยอนเร่งจังหว่ะ เสียงร้องครางก็ยิ่งเร็วขึ้นไปด้วยเช่นกัน
“ซี๊ดดด...แบคฮยอน....แบคอ่า...”แทยอนมองหน้าแบคฮยอนที่เอาแต่หลับตา
ใบหน้าของร่างสูงใต้ร่างเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ
อากาศว่าหนาวยังสู้ความร้อนที่มาจากร่างกายในตอนนี้ไม่ได้เลย
แทยอนดึงให้แบคฮยอนลุกขึ้นนั่ง ก็เท่ากับว่าตอนนี้เธอนั่งตักเขาอยู่
บทรักเริ่มอีกครั้งเมื่อร่างบางขยับสะโพกเข้าออกและเขาเองก็ตอบรับมันอย่างดี
จมูกโด่งได้รูปของหญิงสาวคลอเคลียอยู่ตรงซอกคอและพวงแก้ม
สองมือของชายหนุ่มก็โอบกอดแทยอนเอาไว้
“อ๊ะ...แบคฮยอน”แทยอนร้องออกมาด้วยความตกใจนิดๆ
เมื่อเล็บของเขาเผลอจิกลงไปที่แผ่นหลังสวยๆของเธอก็เลือดซิบๆ ที่จริงมันก็ไม่เจ็บหรอก
แต่แค่ตกใจเฉยๆ
“ผมขอโทษ...ผมไม่ได้ตั้งใจจะให้คุณเจ็บ...คุณอย่าโกรธผมนะ”แบคฮยอนเอยด้วยความรู้สึกผิด
แทยอนนึกอยากจะขำออกมาซะจริง ใบหน้าของเขาตอนนี้มันหงอยมากเลย อย่างนี้ต้องแกล้ง
แทยอนยังคงมองหน้าแบคฮยอนนิ่ง
“คุณแทยอนนนนน...ขอโทษนะ นะนะนะนะนะนะ”
ฟ๊อดดดดดด
“ขอโทษนะ....นะ”
ฟ๊อดดดดดด
“ขอโทษนะ”
จุ๊บบบบบบ
แบคฮยอนจะเข้าหอมแก้มแทยอนอีกรอบแต่เธอหันหน้ามาจุ๊บปากเขาพอดี
“น่ารัก....”แทยอนพูดพร้อมกับหยิบแก้มแบคฮยอนอย่างหมันเขี้ยว เดี๋ยวจะเขี้ยวให้ทั้งตัวเลย...
แทยอนดันให้แบคฮยอนนอนราบ ก่อนจะเริ่มบทรักที่เร้าร้อนอีกครั้ง
“คุณแทยอน....ผมไม่ไหวแล้ว...เร็วอีก....เร็วๆกว่านี้”แบคฮยอนเอยพูดแทบจะเป็นเป็นภาษา
แทยอนเลยตอบสนองด้วยการเร่งจังหว่ะให้เร็วกว่าเดิม
“อ๊า..อ๊ะ...แบคฮยอนอ่า...อ๊า”
“อ๊ะ...คุณแท..ยอน”แทยอนรับรู้ถึงความเหนอะหน่ะที่มันเออล้นออกมา
น้ำสีขาวขุ่นไหลย้อนออกมาจากช่องทางรักของเธอ
แต่เธอก็ยังคงขยับร่างกายขึ้นลงต่อไปไม่หยุดหย่อน
หากแต่ไม่ได้เร่งเหมือนตอนที่เจ้าเด็กใต้ร่างมันกำลังจะถึงฝั่ง คนอย่างเธอหน่ะ อึด
ทน นาน นะจ่ะ
“แบคฮยอน”
“ครับ”
“คืนนี้มันยาวไกล...พี่ขอนะ”
“ฮะ...ตามใจคุณเลย...^__^”
...........................................................................................................................................
กลับไปเม้นที่บทความด้วยนะค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น