วันอังคารที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

fanfic_The women almighty cp.6 [SeoHun]



NC CHAPTER 6  THE WOMEN ALMIGHTY



คุณซอฮยอนครับ....คือผม
เพี๊ยะ  หน้าเซฮุนหันไปตามแรงตบของซอฮยอนจนหน้าเป็นรอยแดง
ผมขอโทษ
เพี๊ยะ  โดนตบเข้าไปอีกหนึ่งข้าง จนหน้าหันไปตามแรงตบของฝ่ามือบางแต่หนักหนักหน่วง
กูส่งข้อความไปหามึง แต่มึงกลับไปเอากับอีห่านั้นซอฮยอนขึ้นเสียง
มะ...หมายความว่าไงครับ ข้อความอะไร
ข้อความอะไรงั้นหรอซอฮยอนบีบคางเซฮุนอย่างแรง
ผะ...ผมไม่ระ....
หุบปากของมึงซะเซฮุน...มึงมันร่านไม่เบาเลยนะ ไปกับคนนู้นที คนนี้ที่ แล้วไอ้ที่บอกว่าไปทานข้าวกับเพื่อนเมื่อคราวที่แล้ว ที่จริงพวกมึงไปเอากันใช่มั๊ย
เปล่านะครับ...ผมไม่เคยคิดที่จะทำอะไรอย่างนั้น...เรื่องแบบนั้นมันไม่เคยอยู่ในสมองของผมเลยนะครับเซฮุนรีบปฏิเสธ
แล้วอยากให้มันอยู่ในสมองของนายมั๊ยหล่ะน้ำเสียงที่เย็นชาถูกเอื้อนเอยออกมาจากปากบาง จนทำให้เซฮุนขมวดคิ้วไปแบบงงๆ
หมายความว่ายังไงครับซอฮยอนจิกไปที่กลุ่มผมเซฮุนจนเขาเชิดหน้าขึ้น ร่างบางก้มลงจูบริมฝีปากที่หนากว่าอย่างดุเดือด ริมฝีปากบางกดจูบอย่างหนักหน่วงราวกับว่าจะกลืนไปทั้งปากก็มิปาน

"อืมมมม...อืมม...."เสียงร้องทักท้วงของชายหนุ่มทำให้ซอฮยอนผละริมฝีปากออกมา ก่อนจะกดซุกไซร้ที่ซอกคอขาวของชายหนุ่ม เขาได้แต่เบือนหน้าหนีพยายามข่มอารมณ์เอาไว้ อารมณ์ที่มันกำลังวิ่งพลุกพลานในร่างกายตอนนี้  ฟันคมของหญิงสาวขบกัดลงที่ซอกคอจนเป็นรอยแดงจัด
 


"ยะ...หยุดเถอะครับ"

"ร่านนักก็สนองให้ไง...แล้วจะบอกให้มาหยุดมันไม่ทันหรอกเซฮุน เชื่อซิ นายต้องการฉัน...หึ"
อีกครั้งที่ร่างบางกดจูบปากของชายหนุ่ม เซฮุนเองก็คงทำอะไรไม่ได้เพราะตัวเขาเองถูกมัดไว้กับเตียง ร่างบางขึ้นคร่อมร่างสูงเอาไว้ แค่นั้นความเป็นชายก็แข่งขื่อขึ้นโดยไม่ต้องปลุกเร้าอะไร
“เห็นมั๊ยหล่ะ นายต้องการฉัน”ริมฝีปากบางก็ยังคงลิ้มรสปากที่แสนหวานของเขาไม่ขาด เซฮุนเองก็เริ่มทำตัวไม่ถูก อารมณ์ที่มันวิ่งพล่าน ตัวก็ชาไปหมด ก็ไม่รู้ว่ามันเกินอะไรขึ้น เขาเองก็เผลอกัดปากเธอโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ
“อ๊ะ...”มือบางที่จิกผมเซฮุนอยู่ก็ปล่อยออกก่อนจะมาเช็ดเลือดที่ไหลซิบๆตรงมุมปาก
“ผม...ผม...”
“ชอบแรงๆก็ไม่บอก ซาดิสนะเราเนี่ย”
“คุณซอผมขอโทษจริงๆนะครับ...คุณอย่าทำอะไรแบบนี้เลยนะ”เซฮุนเอยร้องขอความเห็นใจจากซอฮยอนอย่างน่าสงสาร ทั้งๆที่กำลังจะมีความสุขได้ร่วมเตียงกับเธอ แต่ทำไมเขาถึงปฏิเสธมัน
“ที่ปฏิเสธฉัน เพราะนายรักมัน”
“เปล่านะครับ ผมไม่ได้รักใครทั้งนั้น”
“ไม่ได้รักใครทั้งนั้น?”
“ครับ ในใจของผมไม่เคยมีใครเลยนะครับ...”     

ไม่มีใครเลยนอกจากคุณคนเดียว

นิ้วเรียงบางจิ้มไปที่แผงอกก่อนจะรากวนไปมาที่บริเวณหัวไตสีชมพูของชายหนุ่มแล้วบดขยี้เม็ดไตสีหวานนั้น
“อ๊ะ....”เซฮุนเผลอร้องครางออกมา
ริมฝีปากบางก้มลงขบคอมเม้มที่แผงอกแกร่งของเขาอย่างหื่นกระหาย มือข้างนึงก็กอบกุมส่วนอ่อนไหวของเขาเอาไว้ ออกแรงบีบมันเบาๆ
“คุณ...ผม..ผะ...ผม...อืมม..”เซฮุนหลับตาปี๋ เม้มปากเข้าหากันพยายามข่มอารมณ์เอาไว้ เม็ดเหงื่อเริ่มผุดขึ้นมาตามใบหน้าของชายหนุ่ม
ร่างบางไล่คอมเม้มไปทั่วหน้าท้องแบบราบ ผิวขาวๆ กลิ่นหอมอ่อนๆของน้ำหอมมันกระตุ้นอารมณ์ความอยากของเธอได้เป็นอย่างดี มือบางที่กุมอ่อนอ่อนไหวของชายหนุ่มเริ่มบีบส่วนนั้นแล้วชักขึ้นลงเพื่อช่วยให้เขาได้ผ่อนคลายและไม่เกรงมันมาก
“อ้า...อ๊ะ...อ้า....คุณซออ...อ้า .”เสียงครางไม่เป็นภาษาของชายหนุ่มสงเสียงร้องดังไม่ทั่วห้อง ชายหนุ่มส่ายหน้าไปมา
“นายนี่มัน...จริงๆเลยนะเซฮุน”ซอฮยอนส่ายหัวในความเด็กของเขา ร้องออกมาซะเสียงดังขนาดนั้น ทำอย่างกับว่าไม่เคยงั้นแหละ
“ผม...ไม่ไหวแล้ว”
“นี่คือบทลงโทษ ที่นายทำนิสัยแย่ๆแบบนั้น”

จะทำยังไงดี ตอนนี้ไม่สามารถควบคุมร่างกายตัวเองได้เลยสักนิด ทำได้เพียงแต่หลับตาไม่กล้าลืมตาขึ้นมาเห็นใบหน้าของคนใจร้าย ที่ขึ้นชื่อว่าเจ้าชีวิต

“อ๊ะ...คุณซะ...ซอ..ฮยอน”เซฮุนเอยร้องเสียงหลงเมื่อร่างบางที่นั่งทับอยู่บนตัวเขา จับส่วนที่แข็งขื่อของชายหนุ่ม กดใส่ช่องทางรักของตนเอง
“ซี๊ดด...เซฮุนน่า...”ร่างบางจิกเล็บเข้าไปที่บริเวณเอวของเขาเพื่อระบายอารมณ์ และยังคงแช่นิ่งยังไม่เคลื่อนไหวอะไรทั้งนั้นมองใบหน้าชายหนุ่มที่เห้ยเก คงจะเสียวไม่น้อยเลยหละนั้น
“ครั้งแรกหรือเปล่า”ร่างสูงไม่ได้ตอบอะไร เพียงแต่พยักหน้าตอบแค่นั้น ถ้าพยักหน้าขึ้นลงแบบนี้ งั้นก็แสดงว่าครั้งแรก
“แน่ใจ”
“นะ...แน่ฮะ”
“แล้วสิ่งที่ฉันเห็นเมื่อตอนเย็นหล่ะ...นายเข้าไปทำอะไรกับนังนั้นในห้องเก็บของ”
“ผะ...ผม...แค่ไปเป็นเพื่อน...อ๊ะ...”เซฮุนกระตุกเกร็งเมื่อร่างบางเริ่มขยับตัว ช้าๆเรื่อยๆ ไม่เร่งรีบ ร่างบางรับรู้ได้ขึ้นแท่งเนื้อร้อนที่มันขยายใหญ่ขึ้นกว่าเดิมและขอยอมรับเลยว่า เจ้าเด็กนี้ของมันใหญ่จริงๆ และมันก็ทำให้เธอเองก็เจ็บไม่น้อย
“อธิบายมาซิ”ซอฮยอนนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปนเสียวซ่านเล็กน้อย ถึงจะผ่านมาเยอะสำหรับเรื่องแบบนี้ แต่มันคับจอจริงๆอ่ะ
“อืม....ผะ....ผม...อ๊ะ”เซฮุนยังคงร้องครางไม่หยุด พูดจาไม่ได้ศัพท์ ทำเอาซอฮยอนถอนหายใจออกมา คงต้องให้เสร็จเรื่องบนเตียงก่อนซะมั้ง
“ถ้านายไม่พูด งั้นฉันจะไม่ฟังมันตอนนี้ก็ได้...งั้นเรามาเริ่มกันเลยนะ เซฮุน”ร่างบางโถมจังหวะเข้าใส่ ขึ้นสุดลงสุด ควบคุมเกมเองทั้งหมด เขาทำได้เพียงแค่นอนเฉยๆและร้องครางมันออกมา ก็แน่หละ ตอนนี้เขาถูกมัด ขยับตัวไปไหนได้หล่ะ
“เซฮุน...นายนี่มัน....สุดยอดเลย”ร่างบางพูดออกมาอย่างมีความสุข ในขณะที่อีกคนที่นอนรองรับอารมณ์สติแตกกระเจิง
“อ๊ะ..อ๊า..มัน...มันเจ็บ”เซฮุนเอยพูดออกมาอย่างยากลำบาก
“อือ...ซีดดด อ่า...เซฮุน”ร่างบางเริ่มเร่งจังหว่ะให้เร็วขึ้น มือบางดึงสายรัดเอวที่ผูกไว้ออก ก่อนจะถอดเสื้อคลุมอาบน้ำแล้วปามันทิ้งลงพื้น ร่างบางยังคงรุกหนัก ยิ่งนึกถึงตอนที่เซฮุนกอดไอ้เด็กนั้นมันก็ยิ่งทำให้เธอใส่แรงเข้าไปเพิ่มอีก
“อ๊ะอ๊ะ..อ๊ะ...อ๊ะ.”เสียงทุ้มต่ำยังคงครางออกมาไม่หยุด ใบหน้าหล่อสับส่ายไปมา แขนที่ถูกมัดเอาไว้ก็ดูเกรง หน้าท้องก็เกรงไปหมด
“ซะ...เซฮุน ถ้านายเกรงมากไป นายจะเป็นตะคิวนะ...อย่าเกรงซิ”ซอฮยอนเอยพูดกับเขาแต่ดูเหมือนเขาจะไม่รับรู้เลยสักนิด จนร่างบางต้องจับใบหน้าหล่อให้หันมาตรงๆแล้วประกบจูบเพื่อผ่อนคลาย ร่างบางละจากปากมาคอมเม้นที่คาง ใต้คาง บริเวณขอ และเผลอกัดเขาที่ซอกคอแรงไปนิดจนมันห่อเลือดขึ้น
“คุณซอ...ผม...ผม ไม่ไหว...มันจะ....มัน”เขาคงจะใกล้ถึงฝั่งแล้วซินะ ร่างบางหยุดลงดื้อๆ แล้วถอดแก่นกายออกมาแล้วปล่อยให้อารมณ์ของเซฮุนค้างอยู่อย่างนั้น
“อ้า...อ่ะ...คุณซอ อย่าแกล้ง”เซฮุนลืมตาขึ้นมองไปที่ซอฮยอนอย่างร้องขอ แล้วยิ่งเห็นเรือนร่างสวยที่เปลือยเปล่านั้นอีก มันทำให้เขาแทบจะคุมไม่อยู่
“ทรมานมากมั๊ยหล่ะ”ซอฮยอนยกยิ้ม ยิ่งเซฮุนเซฮุนบิดเร้าไปมาเพราะว่าอารมณ์มันค้างก็ยิ่งพอใจ
“ผมทนไม่ไหวจริงๆ...”
“อยากให้ฉันทำต่อมั๊ย”
“ยะ...อยากครับ”
“นายขอร้องฉันเองนะ...”ซอฮยอนจับแท่งเนื้อร้อนของเขาใส่เขาของตัวเองอีกครั้ง แล้วเริ่มขยับมันไปมา
“อ๊ะ...อ่า..อ่า..”
“เรียกชื่อฉันซะซิ”
“คะ...คุณซอฮยอน”
“จำเอาไว้นะ ว่าชื่อนี้ คือเจ้าขอ ของนาย เซฮุน”ร่างบางรีบเร่งจังหวะให้มันถี่ขึ้นเพื่อที่จะได้ไปถึงฝั่งฝันด้วยกัน
“อ่า...อ๊า...”เสียงร้องของซอฮยอนร้องครางออกมาปนไปกับเสียงของเซฮุนที่ดูท่าจะมีมากกว่า ร่างบางรู้สึกขึ้นน้ำเหนียวๆที่มันเริ่มปริ่มก็เร่งจังหว่ะเข้าไปอีก
“อ๊า...อ่า...อ่ะ...อ๊ะ...มัน....”แล้วน้ำสีขาวขุ่นก็พุ่งออกมาฉีดเข้าช่องทางรักของร่างบาง เธอหยุดแล้วแช่นิ่งสักพัก
“ซี๊ดดดดดดด อ่า...เซฮุนนนน...ซี๊ดดดด....”ซอฮยอนร้องออกมาอย่างพอใจในฝีมือของตัวเอง  เซฮุนหอบเอาอากาศหายใจเข้าไปในปอด ใบหน้าและตามร่างกายเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ความเย็นของแอร์ไม่ได้ช่วยอะไรเขาเลย


“ลืมตาขึ้นมามองฉันซิ...ลืมตาขึ้นมาเจ้าของร่างกายของนายซะ เซฮุน”เซฮุนลืมตาตามที่ซอฮยอนสั่งใบหน้าของเขาแดงระเรื่อไปด้วยความอาย
สองมือของซอฮยอนลูบไล่ใบที่พวงแก้มขาวของเด็กหนุ่ม

“นาย...เป็นของฉันแล้ว...อย่าไปเป็นของคนอื่นเด็ดขาด เข้าใจมั๊ย”
“เข้าใจครับ”


......................................................................................................................




 กลับไปเม้นด้วยเน้อ













ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น