fanfic_The women almighty cp 25.3 KAIRI

ตอนที่ 25.3 KAIRI



“ผมรักคุณนะพี่ยูริ”จงอินเอยพูดก่อนจะยืนอยู่กับแล้วอ้าแขนออกกว้าง“น้องจงอินของพี่ พี่ก็รักนาย...”ยูริยกยิ้มก่อนจะเดินไปหาจงอินแล้วกอดเข้าเอาไว้ พี่ยูริ จงอินเคยเรียกเธอเมื่อตอนเด็กๆ น้องจงอิน ยูริเคยเรียกจงอินเมื่อตอนเด็กๆเหมือนกัน“ฉันนี้ก็บ้าเนาะ ปากก็บ่น แต่ก็ยอมนายทุกทีเลย”ยูริเอยพูดพลางจับที่ใบหน้าของจงอินแล้วมองตา“เพราะคุณรักผม...และผมก็รักคุณไง” “ใช่...เพราะฉันรักนายและนาย...ก็รักฉัน”

จงอินโน้มตัวลงมาในขณะที่ยูริต้องเขย่งเท้าขึ้นไป เพื่อตอบรับจูบที่ทั้งคู่จะมอบให้ ทั้งคู่ผลัดกันจูบไปมา ก่อนจงอินจะดันให้ยูริไปติดกับโต๊ะทำงานในห้องนอน มือหนาไล่วนไปทั่วหลังเนียนก่อนจะไปปลดตะขอบราเซียของร่างบางออก ไล่ปลดกระดุมร่างบางออกทีละเม็ด แล้วถอดมันออกพร้อมกันโดยที่ร่างบางก็ให้ความร่วมมือ คราวนี้มือบางหันมาปลดตะขอกางเกงของร่างสูงบ้าง ก่อนจะดึงมันลงนิดๆแล้วกางเกงของร่างสูงก็ล้วงไปอยู่ที่ปรายขา จงอินเปลี่ยนมาจูบที่ต้นคอของร่างบาง ไล่จูบลงไปตามแต่ที่เขาจะพอใจ มือหนาก็ปลดตะขอกางเกงของร่างบางออก แล้วดึงมันลงมาทั้งกางเกงและกางเกงชึ้นใน ก่อนจะดึงกางเกงชั้นในของตัวเองออกบ้างแล้วถอดมันออกไปพร้อมๆกับกางเกงที่มันกองอยู่ที่ปรายขาของเขา
มือบางลูบไล่ไปทั่วท้องเกร่ง

จงอินอุ้มร่างบางให้ขึ้นนั่งบนโต๊ะ ก่อนเขาจะมาแทรกอยู่ตรงกลางระหว่างขาเรียว แล้วพรมจูบไปทั่วใบหน้า ริมฝีปากและลำคอสวย

มือบางหันไปปรนปร่อความสุขให้กับส่วนนั้นของร่างสูงในขณะที่ร่างสูง ยังคงหยอกล้อกับเนินอกอิ่ม
"ซี๊ดดดด...."จงอินซี๊ดปากทันทีที่มือบางกำลังกำของตัวเอง แล้วเริ่มขยับมือของเธอไปมา ความเสี่ยวซ่านมันแผ่กระจายไปทั่วร่างกาย ทำให้ตอนนี้มัช้าไปหมด
"คุณกำลังทำให้ผมไม่ไหวนะ"จงอินเอยพูดขึ้น
"ก็ช่วยนายไง"
"คุณกำลังทำให้ผมชอบใช้ความรุนแรงอ่ะ"
"อะไรหล่ะ...."
"อืมมม...ผมไม่ไหวแล้วยูริ"จงอินดันตัวยูริให้นอนลงกับโต๊ะ แล้วจับแท่งเนื้อร้อนของตัวเองจ่อเข้าไปแล้วดันมันจนสุดโคน
"อ๊ะ...อ่า..."ร่างบางร้องออกมาเมื่อรู้สึกถึงความเสี่ยวซ่านแปลกๆ
"อย่าว่าผมนะ..."จงอินเริ่มขยับไปมาไปแบบเร่งจังหวะ ไม่ได้ค่อยๆเป็นค่อยๆไป แต่เขามักจะเป็นแบบนี้อยู่ตลอดนั้นแหละ มันคงชิน และร่างบางเองก็คงชินแต่ไม่อยากยอมรับ
"อึก...อ๊า..อ่ะ.."พยายามอดกลั้นเสียงตัวเอง ไม่ให้มันดังขึ้นถี่จนเกินไป ถึงแม้ว่าอยากจะปล่อยมันออกมาก็เถอะนะ เสียงโต๊ะทำงานเริ่มสั้นคลอน ดังเอี๊ยดๆ ไปตามแรงจังหว่ะของร่างสูงและฉากรักันแสนเร้าร้อนที่กำลังบรรเลงอย่างหนักหน่วง
"ซี๊ดด...อ๊า...."
"จะ...จงอิน....อืออออ..."ยูริต้องจับขอบโต๊ะแน่นระบายความเจ็บ บอกทีก็ดูเหมือนซาดิสนะ ชอบใช้ความรุนแรง แต่เธอก็ไม่ได้ว่า หรือปฏิเสธเขาสักครั้ง

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังตุ๊บตับ และโต๊ะทำงานที่มันดังเอี๊ยดอ๊าด และเหมือนโต๊ะทำงานมันจะเคลื่อนที่ได้หน่อยๆด้วย บ่งบอกถึงแรงจังหว่ะที่ร่างสูงถาโถมใส่เป็นอย่างดี
"...จงอิน....จะ...จูบฉันหน่อย...."มันเป็นทางเดียวที่จะทำให้ไม่สติแตกและทรมานมากเกินไป จงอินต้องขึ้นมาบนโต๊ะ แล้วแยกขาร่างบางให้ออกกว้างกว่าเดิม ถาโถมแรงเข้าใส่อีกรอบ ก่อนจะก้มลงจูบปากร่างบางตามคำขอ

"เจ็บมั๊ย..."ร่างสูงถามขึ้น
"เจ็บซิ...ไอ้บ้า...นายนี่มัน!!!....อ๊ะ...."ยังจะมาชวนคุยอีกนะ
"ทนก่อนนะ มันจะถึงแล้ว"จงอินเร่งจังหวะถี่ขึ้นเพื่อที่จะให้ถึงฝั่งฝันเร็วๆ จนเสียงโต๊ะดังติดกันถี่ๆ เหมือนจะพังลงมาเลยก็ว่าได้
"กรี๊ดดดด...จงอินนนนนน"มันเจ็บแต่ก็ทนได้ จนร่างบางเผลอตีไปที่อกเกร่งอยู่หลายรอบ ร่างสูงกระตุกเกร่งขึ้นสักพัก ก่อนจะปลดปล่อยความสุขออกมา เพราะความรุนแรง มันทำให้ช่องทางรักของร่างบางถูกรุกล้ำจนเกินไป เลือดสีแดงๆจึงไหลปะปนมาด้วยนิดหน่อย

"ซี๊ดดดด...ไอ้บ้าจงอิน...อุ้มไปนอนที่เตียงเลย"ยูริพูดแบบงอนๆ
"โอ๋ๆๆๆ ขอโทษ"
"ตบหัวแล้วลูบหลังอ่อ"
"ฮ่าๆๆๆ...คุณนั้นแหละ ทำให้ผมคุมอารมณ์ไม่อยู่"
"ความผิดฉันซินะ"
"ใช่...ความผิดคุณ......."
"ชิส์....ไปไกลๆเลยไป"
"ไม่เอา...คุณอยู่นี่ผมก็จะอยู่นี่...รักนะ"แล้วจงอินก็นอนกอดยูริ ก่อนทั้งคู่จะยกยิ้มให้กันแล้วเข้าสู้ห้วงนิทราอันแสนหวานไปในที่สุด





....................................................................................................

อย่าลืมกลับไปเม้นนะค่ะ

http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1174886&chapter=26