NC The women almihty cp.19 [kairi]
ตอนที่ 19
ไม่พูดพร่ำทำเพลงใดๆ ร่างสูงก็จัดการอุ้มร่างบางเอาไว้
ก่อนจะพาไปที่เตียงนอน
ก็บอกไปแล้วไง ว่าคุณไม่รอดแน่.........
มือหนาไล่ปลดกระดุมเสื้อร่างบาง โดยไม่สนใจมือที่กำลังทุบตีเขาไม่ยั้ง
แต่มีหรอที่มันจะสะทกสะท้านเขา เขาหน่ะ แข็งแกร่งยิ่งกว่าอะไร
“แน่...อย่าให้ฉันรอดไปได้นะจงอิน ฉันจะฆ่านายแน่”
“ผมจะอยู่เฉยๆให้คุณมาฆ่าผมเลย นายหญิง”จงอินขึ้นคร่อมร่างบางเอาไว้
กันหนี ก่อนจะถอดเสื้อตัวเองออกบาง ตอนนี้หญิงสาวใต้ร่าง
ท่อนบนเหลือแค่บราเซียสีดำที่เธอใส่อยู่ แล้วเขาก็จัดก่อนปลดมันออก
แกะกะลูกตา ไงหล่ะ เผยให้เห็นเนินอกที่ถูกกักเก็บไว้แน่นคลายตัวออกมา
ร่างสูงกดใบหน้าลงซุกไซร้ทุกสัดส่วนร่างบาง โลมเลียลิ้มรสเนื้อหวานในร่างกายของเธอ
ถึงแม้ร่างบางจะขัดขื่นไปบ้าง แต่กลับไม่ได้ผลักไส และดูเหมือนจะอ่อนข้อลงแล้วด้วย
มือเกร่งดึงกางเกงของร่างบางออกและเธอก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี เพราะตอนนี้เธอเองก็ปิเสธความต้องการที่ถูกปลุกเร้าไม่ได้เหมือนกัน
“ดะ เดี๋ยวก่อน”ยูริถ่วงขึ้น
“ว่าไงครับ”
“ให้ฉันนอนแก้ผ้าคนเดียวหรือไง ไม่ยุติธรรมเลย”จงอินหลุดขำ
ก่อนจะถอดกางเกงของตัวเองบ้างแล้วโยนมันกองกับพื้น
“ทีนี้ก็เหมือนกันแล้วนะครับ”ยูริแลบลิ้นให้เขาทีนึง
ก่อนร่างสูงจะเริ่มลิ้มรสร่างบางต่อ ใบหน้าจูบไล่ต่ำลงไปเรื่อยๆ
จนไปถึงกลีบกุหลาบงาม มือหนาจับขาข้างนึงของร่างบางตั้งชันขึ้น ก่อนจะทรอดแทรกลิ้นเข้าไปตลัดโลมเลีย
มืออีกข้างก็ยังวนเวียนกับเนินอกอิ่ม
“อือ....”เสียงครางเบาๆของร่างบางร้องออกมา เมื่อร่างหนุ่ม
ทำให้อารมณ์ของเธอเสีวซ่านไปหมด
“พะ...พอแล้ว”
จงอินเปลี่ยนมาเป็นนั่งคุกเข่า ก่อนจะยกขาร่างบางให้อ้าออก
เพื่อเตรียมตัวรับกับแท่งเนื้อร้อนที่มันพร้อมใช้งานเอามากๆ
“ผมเข้าไปแล้วนะ”จงอินหันไปมองยูริที่พยักหน้ารับ ก่อนจะดันแท่งเนื้อร้อนของตัวเองเข้าไปจนสุด
“อ๊ะ...อ๊า”มือบางโอบคอชายหนุ่มเอาไว้
ขาก็เกี่ยวเอวร่างสูงเอาไว้เช่นกัน ก่อนเขาจะค่อยๆขับเข้าออกช้าๆ
ก่อนจะเริ่มขยับเข้าออกถี่ขึ้นตามแรงอารมณ์ในตอนนี้ ร่างสูงซี๊ดปากขึ้นอย่างพอใจ
อกอิ่มกระเพียมไปมาตามแรงที่ร่างสูงถาโถมใส่
“อึก...อ๊า...”เสียงร้องครางระบายความเสียวซ่าน
มือที่โอบคอร่างสูงอยู่ก็จัดการจิดเล็บลงไปที่แผ่นหลังร่างสูงระบายอารมณ์
มือหนาจับไหล่ร่างบางเอาไว้ข้างนึงเพื่อให้ตอบรับจังหว่ะที่เข้าใส่มันลงไป
“อ๊า...ผมจะไม่ไหวแล้ว”จงอินพูดขึ้น ก่อนจะก้มลงจูบปากร่างบาง
เสียงเนื้อกระทบกันเป็นจังหว่ะ ผสานไปกับเสียงร้องครางอย่างสุขสม
ดีที่ไม่ได้ยินเสียงเตียงใหญ่ที่สั่นไหวไปด้วย เพราะเตียงถูกทำมาอย่างดีไงหล่ะ
ร่างบางสั่นไหวไปตามแรงกระแทก เพราะตอนนี้เขาเริ่มใส่จังหว่ะ
ซอยถี่ยิบเพราะว่ามันใกล้จะถึงฝั่งแล้ว
“จงอิน...เจ็บนะ”ยูริขึ้นเสียงใส่ แรงเยอะไปไหนกันเนี่
เล่นเอาเอวแทบหัก
“มันจะถึงแล้วอ่ะ...อ๊ะ...”กระแทกอย่างหนักหน่วงเมื่อรู้ว่ามันใกล้เข้ามาเพียงใด
จะให้มาผ่อนคลายอารมณ์ตอนนี้ก็ไม่ได้
“จงอิ๊นนนน มันเจ็บ....อ๊ะ...”รู้ว่าเจ็บ เพราะเล็บที่จิกลงบนแผ่นหลังมันทำให้เขารับรู้ได้
แต่มันหยุดไม่ได้จริง
“ทนนะครับ...ทะ...ทนก่อน”ร่างสูงกระตุกเกรงเมื่อได้ปลอดปล่อยแล้วในตัวร่างบาง
ริมฝีปากบางเผยอขึ้นหอบเอาอากาศเข้าปอด หลังจากผ่านสงครามรักบนเตียง
“อยากจะฆ่านายจริงๆเลย”ยูริบ่นขึ้น ก่อนจะจ้องหน้าจงอินเขม้ง
จงอินดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้ยูริ ก่อนจะนอนลงข้างๆเธอ แล้วยกยิ้มให้
“เจ็บมั๊ย”
“รองมาเป็นฉันดูมั๊ยหล่ะ”
“มันอดไม่ไหวจริงๆ ขอโทษนะครับ...คราวหน้าจะผ่อนแรงกว่านี้”
“ไม่มีคราวหน้าแล้ว ชิส์”ยูริเบือนหน้าหนี จงอินกอดเอวร่างบางเอาไว้แล้วยกยิ้มขึ้น
ก่อนจะหลับตาลงเข้าสู่ห่วงนิทราไปในที่สุด
....................................................................................................
กลับไปเม้นด้วยนะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น